Hoera, twee jaar!

Vandaag is Nina twee geworden. Pancake-ontbijt bij Fatapples, taart in de namiddag en  ballonnengevecht voor bedtijd, ze heeft ervan genoten. Jammer dat we voor de gelegenheid niet eventjes de héle familie konden laten overvliegen; bij zo’n peuterfeestje hoort precies veel volk en veel lawaai… Bedankt voor het toeter- en ballonnenconcert via Skype, Pieter, ze heeft ondertussen al drie keer gevraagd ‘Nog nonkepiete belle?’!

Nog een paar uitspraken in het Ninnees om lang te onthouden:

Oohh maai god (haar volgende stoplappen zijn ongetwijfeld “awesome” en “basically”)

Koffiebart. Brandweert. Uurt. Kom iert. Alle woorden op –r krijgen er een –t bij.

Winne kep enoeg (als ze klaar is met eten, zegt ze: kep enoeg. Als Winne klaar is met eten, zegt ze Winne kep enoeg)

Filadelfje op jou blootlam doen? (als ze Philadelphiakaas op haar boterham wil)

Ze wil op elk moment weten waar iedereen is. Die vraag is geëvolueerd van: “Waa Winnen?” over “Waa Winne zijn?” naar “Waa se Winnen zijn” (waar is Winne zijn) naar “Waas Winne?”

Eei bie sie die efff (ze zingt ook graag een stukje van het alfabet in het Engels)

Ai Bill. Baabaai Bill! (‘Hi’ en ‘Byebye’ zegt ze netjes tegen iedereen)

Dat Kotje zijn! (als ze Gotye’s Somebody I used to know op de radio hoort. Wordt grijsgedraaid op KFOG, een van onze favoriete radiozenders hier. Hét liedje dat ik altijd met onze tijd in Berkeley zal blijven associëren)

Nina Gindelachte Ovesteken (haar antwoord op de vraag hoe ze heet. Alsof Van Ginderachter nog niet genoeg is om mee te leven)