Meteen weer enkele Americana-Aha-erlebnissen gehad. De pompoensoep uit de lokale deli is overdadig gesuikerd en op smaak gebracht met Amerika's favorite spice: kaneel. Op onze achterdeur staat de volgende waarschuwing: "door could hit person, causing injury". Natuurlijk hebben we drie televisies en twee vaatwasmachines - hoewel ons huis zelf klein is naar Amerikaanse en Europese normen: het is ongeveer even groot als onze benedenverdieping in Merelbeke. Nina wordt hier overladen met complimentjes. Toen ik me in de supermarkt aan het vergapen was aan het enorm gespecialiseerde assortiment Belgische bieren (Lachouffe, Dulle Teve!), hoorde ik de ene "absolutely gorgeous", na de andere "so cute".
De campus van Berkeley is werkelijk prachtig, veel mooier dan die van Harvard. De universiteit strekt zich uit tegen een heuvelwand in een landschapspark vol bomen, met een bergstroompje dwars erdoor heen. De atmosfeer is ook veel opener en minder posh dan Harvard. Homo's zijn de enige mensen die hier enigszins hip gekleed gaan. De doorsnee San Francisco-homo ziet eruit als Bent van looy: dwaas snorretje, Fritz-kapsel, te krap debardeurke en te korte broek.De kinderen amuseren zich hier in elk geval rot. Ninne doet zich te goed aan appenijntjes en vergaapt zich aan colabriefjes (Ninees voor mandarijntjes en colibri's). Winne leert hier zodanig veel nieuwe dingen kennen dat hij niet weet waar eerst kijken. Zijn eerste Aha-Erlebnis was er al toen we nog maar net geland waren en stonden aan te schuiven aan de grenscontrole. Een hele batterij agenten stond ons op te wachten in een hal van wel 150 meter breed achter een 25-tal balies. Winne bekeek hen even en vroeg dan onschuldig aan mij: 'Papa, waarom hebben die mensen allemaal hetzelfde gezicht?' Ik keek en inderdaad, werkelijk al die agenten waren Asian Americans!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten